1. ลำโพงแม่เหล็กมีแม่เหล็กไฟฟ้าที่มีแกนเหล็กเคลื่อนที่อยู่ระหว่างขั้วแม่เหล็กถาวรทั้งสอง เมื่อไม่มีกระแสไฟฟ้าในขดลวดแม่เหล็กไฟฟ้า แกนเหล็กเคลื่อนที่จะถูกดึงดูดด้วยแรงดึงดูดระดับเฟสของขั้วแม่เหล็กถาวรทั้งสอง และจะคงอยู่นิ่งที่จุดศูนย์กลาง เมื่อมีกระแสไฟฟ้าไหลผ่านขดลวด แกนเหล็กเคลื่อนที่จะถูกทำให้เป็นแม่เหล็กและกลายเป็นแม่เหล็กแท่ง เมื่อทิศทางของกระแสไฟฟ้าเปลี่ยน ขั้วแม่เหล็กแท่งก็จะเปลี่ยนไปด้วย แกนเหล็กเคลื่อนที่จะหมุนรอบจุดหมุน และแรงสั่นสะเทือนของแกนเหล็กเคลื่อนที่จะถูกส่งผ่านจากคานยื่นไปยังไดอะแฟรม (กรวยกระดาษ) เพื่อดันอากาศให้สั่นสะเทือนด้วยความร้อน

2. ลำโพงไฟฟ้าสถิตย์ คือ ลำโพงที่ใช้แรงไฟฟ้าสถิตย์ที่กระทำต่อแผ่นตัวเก็บประจุ ในด้านโครงสร้าง เรียกอีกอย่างหนึ่งว่าลำโพงตัวเก็บประจุ เพราะขั้วบวกและขั้วลบอยู่ตรงข้ามกัน แผ่นยึดที่ใช้วัสดุหนาและแข็งสองแผ่นสามารถส่งผ่านเสียงผ่านแผ่นยึดได้ แผ่นยึดกลางทำจากวัสดุบางและเบา เช่น ไดอะแฟรม (เช่น ไดอะแฟรมอะลูมิเนียม) ยึดและขันไดอะแฟรมให้แน่นรอบ ๆ ไดอะแฟรม และรักษาระยะห่างจากขั้วยึดให้แน่น แม้จะเป็นไดอะแฟรมขนาดใหญ่ ไดอะแฟรมก็จะไม่ชนกับขั้วยึด
3. ลำโพงเพียโซอิเล็กทริก ลำโพงที่ใช้ปรากฏการณ์เพียโซอิเล็กทริกผกผันของวัสดุเพียโซอิเล็กทริก เรียกว่า ลำโพงเพียโซอิเล็กทริก ปรากฏการณ์ที่ไดอิเล็กทริก (เช่น ควอตซ์ โพแทสเซียมโซเดียมทาร์เทรต และผลึกอื่นๆ) มีขั้วภายใต้แรงกด ทำให้เกิดความต่างศักย์ระหว่างปลายทั้งสองด้านของพื้นผิว ซึ่งเรียกว่า “ปรากฏการณ์เพียโซอิเล็กทริก” ผลผกผันของปรากฏการณ์นี้ คือ การเสียรูปยืดหยุ่นของไดอิเล็กทริกที่วางอยู่ในสนามไฟฟ้า เรียกว่า “ปรากฏการณ์เพียโซอิเล็กทริกผกผัน” หรือ “อิเล็กโทรสตริกชัน”