ลำโพงแบบฟูลเรนจ์เป็นส่วนประกอบสำคัญในระบบเสียงซึ่งมีข้อดีและข้อเสียมากมายที่ตอบโจทย์ความชอบและการใช้งานที่แตกต่างกัน
 
ข้อดี:
1. ความเรียบง่าย: ลำโพงแบบฟูลเรนจ์ขึ้นชื่อในเรื่องความเรียบง่าย ด้วยไดรเวอร์เพียงตัวเดียวที่ควบคุมช่วงความถี่ทั้งหมด จึงไม่มีเครือข่ายครอสโอเวอร์ที่ซับซ้อน ความเรียบง่ายนี้มักส่งผลให้คุ้มต้นทุนและใช้งานง่าย
2. ความสอดคล้อง: เนื่องจากไดรเวอร์เพียงตัวเดียวสามารถสร้างสเปกตรัมความถี่ทั้งหมดได้ จึงทำให้การสร้างเสียงมีความสอดคล้องกัน ส่งผลให้ประสบการณ์เสียงมีความเป็นธรรมชาติและราบรื่นยิ่งขึ้น โดยเฉพาะในความถี่ระดับกลาง
3. การออกแบบที่กะทัดรัด: เนื่องจากความเรียบง่าย ลำโพงฟูลเรนจ์จึงสามารถออกแบบให้มีขนาดเล็กกะทัดรัดได้ ทำให้เหมาะสำหรับการใช้งานในพื้นที่จำกัด เช่น ลำโพงวางบนชั้นวางหนังสือหรือระบบเสียงแบบพกพา

ซีรีย์ Cลำโพงอเนกประสงค์ฟูลเรนจ์ระดับมืออาชีพขนาด 12 นิ้ว

4. ความสะดวกในการผสานรวม: มักนิยมใช้ลำโพงแบบฟูลเรนจ์ในสถานการณ์ที่ต้องผสานรวมและตั้งค่าได้ง่าย การออกแบบของลำโพงแบบฟูลเรนจ์ช่วยลดความยุ่งยากในการจับคู่ลำโพงกับเครื่องขยายเสียงและเพิ่มประสิทธิภาพของระบบเสียง
 
ข้อเสีย :
1. การตอบสนองความถี่ที่จำกัด: ข้อเสียหลักของลำโพงแบบฟูลเรนจ์คือการตอบสนองความถี่ที่จำกัดเมื่อเทียบกับไดรเวอร์เฉพาะทาง แม้ว่าจะครอบคลุมช่วงความถี่ทั้งหมด แต่ก็อาจไม่โดดเด่นในส่วนที่รุนแรง เช่น เบสที่ต่ำมากหรือความถี่ที่สูงเกินไป
2. ปรับแต่งได้น้อยกว่า: นักเล่นเครื่องเสียงที่ชอบปรับแต่งระบบเสียงให้ละเอียดอาจพบว่าลำโพงแบบฟูลเรนจ์มีข้อจำกัด เนื่องจากไม่มีไดรเวอร์แยกสำหรับย่านความถี่ต่างๆ ทำให้ไม่สามารถปรับแต่งและเพิ่มประสิทธิภาพคุณลักษณะของเสียงได้
โดยสรุปแล้ว การเลือกใช้ลำโพงแบบฟูลเรนจ์หรือระบบลำโพงที่ซับซ้อนกว่านั้นขึ้นอยู่กับความต้องการและความชอบเฉพาะตัว แม้ว่าลำโพงแบบฟูลเรนจ์จะมีความเรียบง่ายและมีความสอดคล้องกัน แต่ก็อาจไม่สามารถปรับแต่งและตอบสนองความถี่ได้ในระดับเดียวกับระบบที่มีไดรเวอร์หลายตัว สิ่งสำคัญสำหรับผู้ที่ชื่นชอบเสียงคือการชั่งน้ำหนักข้อดีและข้อเสียเหล่านี้ตามการใช้งานตามจุดประสงค์และประสบการณ์เสียงที่ต้องการ